Poetry International Poetry International
Gedicht

Eldrid Lunden

Where shall we go the day we see

Where shall we go the day we see
there is nowhere
to go? When all doors are just as
open as they earlier were closed, when an
open silent space is all that remains
of all your longing?

***

The big green picture
and the rain making sound
the wind’s darkness in the tree
the forest on a black background

outside in the wind, inside in the wind

All that running water
all that gliding water
under the face, the neck, the skin that
is there for great confusion and balance

***

The open sucking space around
us
and in us that draws all
movements to it
and lets them go again

***

That one is an open system
That all one’s thoughts
have probably been thought by others, earlier or right now
That we are now gliding together down a flood
of words. Sometimes we glimpse one another
through the waves, other times not

cool now, water is the mouth

Waar moeten we heen op de dag

Waar moeten we heen op de dag
dat we zien dat er nergens
een heen is? Wanneer alle deuren open zijn
zoals ze eerder dicht waren, wanneer één
open suizende ruimte alles is wat rest
van al je verlangen?

***

Het grote groene schouwspel
en de regen die geluid maakt
het donker van de wind in de boom
bos op een zwarte bodem

de wind in, in de wind

Al dat stromende water
al dat glijdende water
onder je gezicht, je hals, je huid die
grote verwarring brengen en evenwicht

***

De open zuigende ruimte rondom
ons
en in ons die alle bewegingen
aantrekt
en weer los laat

***

Dat je een open systeem bent
Dat al je gedachten
waarschijnlijk door anderen gedacht zijn, vroeger of juist nu
Dat we nu samen meeglijden met
een woordenstroom. Soms zien we een glimp van elkaar
door de golven heen, soms niet

koel nu, water is de mond

Eldrid Lunden

Eldrid Lunden

(Noorwegen, 1940)

Landen

Ontdek andere dichters en gedichten uit Noorwegen

Gedichten Dichters

Talen

Ontdek andere dichters en gedichten in het Noors

Gedichten Dichters
Close

Waar moeten we heen op de dag

Waar moeten we heen op de dag
dat we zien dat er nergens
een heen is? Wanneer alle deuren open zijn
zoals ze eerder dicht waren, wanneer één
open suizende ruimte alles is wat rest
van al je verlangen?

***

Het grote groene schouwspel
en de regen die geluid maakt
het donker van de wind in de boom
bos op een zwarte bodem

de wind in, in de wind

Al dat stromende water
al dat glijdende water
onder je gezicht, je hals, je huid die
grote verwarring brengen en evenwicht

***

De open zuigende ruimte rondom
ons
en in ons die alle bewegingen
aantrekt
en weer los laat

***

Dat je een open systeem bent
Dat al je gedachten
waarschijnlijk door anderen gedacht zijn, vroeger of juist nu
Dat we nu samen meeglijden met
een woordenstroom. Soms zien we een glimp van elkaar
door de golven heen, soms niet

koel nu, water is de mond

Where shall we go the day we see

Where shall we go the day we see
there is nowhere
to go? When all doors are just as
open as they earlier were closed, when an
open silent space is all that remains
of all your longing?

***

The big green picture
and the rain making sound
the wind’s darkness in the tree
the forest on a black background

outside in the wind, inside in the wind

All that running water
all that gliding water
under the face, the neck, the skin that
is there for great confusion and balance

***

The open sucking space around
us
and in us that draws all
movements to it
and lets them go again

***

That one is an open system
That all one’s thoughts
have probably been thought by others, earlier or right now
That we are now gliding together down a flood
of words. Sometimes we glimpse one another
through the waves, other times not

cool now, water is the mouth
Sponsors
Gemeente Rotterdam
Nederlands Letterenfonds
Stichting Van Beuningen Peterich-fonds
Prins Bernhard cultuurfonds
Lira fonds
Versopolis
J.E. Jurriaanse
Gefinancierd door de Europese Unie
Elise Mathilde Fonds
Stichting Verzameling van Wijngaarden-Boot
Veerhuis
VDM
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère