Gedicht
Tomas Lieske
HOW TO SEDUCE OUR WOMAN
A promise. That her never uttered wishmay be fulfilled for an entire night. Promise
that while making love she’ll reach
the colours inside. Promise that afterwards
she’ll speak the languages and count the stars,
will move the horizon and bend round time.
To begin with you’ll have to surprise her.
You lay your hand exactly on the spot
she wants to be in touch; you’ll guess
the numbers in her life she wants to hide;
you’ve read every adventure
she’s ever had; her fruit you can identify
from quite a distance by its odour;
you can keep your balance, walk across
the water, flow into another’s body.
You will have to be equal to us,
adopt the trusted shape we take.
Still, without the casually hidden split
in the upholstery, without the mechanism
implanted to protect our heart, without
the visible and badly fitting seam
which shows us all the ear was glued back on,
equipped with a sound distorter, or
is still too creaky, filled with yellow tears
from a polish tin. And with the courage
of a chamois, with the smell of summery fields.
© Translation: 2010, Willem Groenewegen
Publisher: First published on PIW, , 2010
Publisher: First published on PIW, , 2010
HOE ONZE VROUW TE VERLEIDEN
HOE ONZE VROUW TE VERLEIDEN
Een belofte. Dat haar nooit uitgesproken wenseen nacht lang in vervulling gaat. Belofte
dat zij tijdens het vrijen de inwendige kleuren
zal bereiken. Belofte dat zij achteraf
de talen zal spreken, de sterren kan tellen,
de horizon kan verplaatsen, de tijd kan verbuigen.
Om te beginnen zul je haar moeten verbazen.
Je legt je hand precies op de plek
waar zij het contact wil; je kunt de getallen
die zij in haar level wil verbergen, raden;
je hebt de avonturen die zij vroeger beleefde
allemaal gelezen; haar fruit kun je
van een afstand aan de geur herkennen;
je bent in staat te balanceren, over het water
te lopen, in het lichaam van een ander te vloeien.
Je zult aan ons gelijk moeten zijn,
de vertrouwde gestalte van onszelf moeten aannemen.
Maar dan zonder de achteloos verborgen scheur
in de bekleding, zonder het mechaniek dat om ons hart
te beschermen bij ons is ingeplant, zonder
de zichtbare en slecht aansluitende naad
waardoor iedereen ziet dat het oor aangelijmd is,
voorzien is van een geluidenvervormer, of
te knarsig is en vol gele traan uit een poetsblik.
En met de moed van een berggeit,
met de geur van een zomerse weide.
© 2006, Tomas Lieske
From: Hoe je geliefde te herkennen
Publisher: Querido, Amsterdam
From: Hoe je geliefde te herkennen
Publisher: Querido, Amsterdam
Gedichten
Gedichten van Tomas Lieske
Close
HOE ONZE VROUW TE VERLEIDEN
Een belofte. Dat haar nooit uitgesproken wenseen nacht lang in vervulling gaat. Belofte
dat zij tijdens het vrijen de inwendige kleuren
zal bereiken. Belofte dat zij achteraf
de talen zal spreken, de sterren kan tellen,
de horizon kan verplaatsen, de tijd kan verbuigen.
Om te beginnen zul je haar moeten verbazen.
Je legt je hand precies op de plek
waar zij het contact wil; je kunt de getallen
die zij in haar level wil verbergen, raden;
je hebt de avonturen die zij vroeger beleefde
allemaal gelezen; haar fruit kun je
van een afstand aan de geur herkennen;
je bent in staat te balanceren, over het water
te lopen, in het lichaam van een ander te vloeien.
Je zult aan ons gelijk moeten zijn,
de vertrouwde gestalte van onszelf moeten aannemen.
Maar dan zonder de achteloos verborgen scheur
in de bekleding, zonder het mechaniek dat om ons hart
te beschermen bij ons is ingeplant, zonder
de zichtbare en slecht aansluitende naad
waardoor iedereen ziet dat het oor aangelijmd is,
voorzien is van een geluidenvervormer, of
te knarsig is en vol gele traan uit een poetsblik.
En met de moed van een berggeit,
met de geur van een zomerse weide.
© 2006, Tomas Lieske
From: Hoe je geliefde te herkennen
Publisher: 2006, Querido, Amsterdam
From: Hoe je geliefde te herkennen
Publisher: 2006, Querido, Amsterdam
HOW TO SEDUCE OUR WOMAN
A promise. That her never uttered wishmay be fulfilled for an entire night. Promise
that while making love she’ll reach
the colours inside. Promise that afterwards
she’ll speak the languages and count the stars,
will move the horizon and bend round time.
To begin with you’ll have to surprise her.
You lay your hand exactly on the spot
she wants to be in touch; you’ll guess
the numbers in her life she wants to hide;
you’ve read every adventure
she’s ever had; her fruit you can identify
from quite a distance by its odour;
you can keep your balance, walk across
the water, flow into another’s body.
You will have to be equal to us,
adopt the trusted shape we take.
Still, without the casually hidden split
in the upholstery, without the mechanism
implanted to protect our heart, without
the visible and badly fitting seam
which shows us all the ear was glued back on,
equipped with a sound distorter, or
is still too creaky, filled with yellow tears
from a polish tin. And with the courage
of a chamois, with the smell of summery fields.
© 2010, Willem Groenewegen
Publisher: 2010, First published on PIW,
Publisher: 2010, First published on PIW,
Sponsors
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère