A Wandering Estonian

yesterday      I met      a wandering Estonian
he is not a Flying Dutchman
in your letter      Yan!      I understand your grandfather’s days
unfurled the sails in a spacious garden      and I hear angels were singing      the song of
                                                                    the honeybees
I know nothing of       the old days of your grandfather’s
grandfather’s      groundwater      the boy who lost his father when he was a child
before he could remember      soon      will become
a wandering Estonian
no matter how hard he searched      and searched
there are only a hundred secrets      a thousands bits of evidence about his father
who had disappeared      been wiped out
“I      saw      your father      in the camp
when I worked with him      that man or
this man      father A      father B      father C
father D      the stories of those who happened to see your father
are all scattered tales”      so I think
now      if my father were to return to this world
I would never      live in a land like this again
I would      leave      here      be gone to a different continent
but      Yan!      a wandering modern Dutchman
an Estonian Dutchman
who is that professor      teaching
Polish on a ship in heaven with his sails spread?      he has
wings on his back      but      there is a trace of frozen blood
on his chapped hands      and on his chest      don’t cry
trees in what was your grandfather’s garden!
birds that were singing there      insects      an infant boy!
you can hear the song, can’t you      we      are the Flying Dutchmen
while we are alive      and when we are dead      Yan!      in your letter
your trees tremble
I can hear a poem      in Polish      by the man who was your father
don’t unfurl the sails      now is the time      that ship is
passing the garden      of your grandfather’s days
when angels were singing the song of the honeybees

DE VLIEGENDE EST

gisteren     ontmoette ik    een vliegende Est
(het was geen vliegende Hollander)
in je brief     Jan!     staat dat de dagen van je grootvader
in een ruime tuin volle zeilen spanden    en engelen een lied van honingbijen
zongen, toch?
in zijn jonge dagen nog vóór hij zich iets herinnerde
onwetend van zijn grootvaders    grootvaders     grootvaders verre verleden
zal de jongen die zijn vader verloor
al snel een zwervend bestaan gaan leiden
hoe hij ook zoekt     en zoekt     er zijn van zijn verdwenen     uitgewiste
vader slechts honderd geheimen     duizend getuigenissen

“ik     heb je vader     gezien     in het kamp
toen we daar samen werkten     die man     of
die man     vader A     vader B     vader C
vader D     de verhalen van mensen die je vader hadden gezien
zijn allemaal los zand”     dus ik denk
nu     dat als vader weer in deze wereld terug zou komen
hij geen tweede keer     in een streek als deze zou wonen
naar een ander continent     zou hij gaan     hier     zou hij weggaan
maar     een moderne vliegende Hollander
een Hollander uit Estland     Jan!
wie is die professor die Pools
doceert aan boord van dat hemels schip met volle zeilen?     op zijn rug
groeien vleugels     maar     in zijn gekloofde handen
en op zijn borst zitten sporen van bevroren bloed     niet huilen
bomen in wat ooit de tuin van je grootvader was
de vogeltjes die daar zingen      de insecten     de kleine jongen
toen wij nog leefden     en toen wij dood waren
konden we dat lied van de vliegende Hollander
niet horen     Jan!     in je brief
trillen je bomen     een gedicht in het Pools
van je vader kunnen we horen
niet de zeilen reven     Jan!     juist nu     vaart dat schip
door de tuin     uit de dagen van je grootvader
uit de dagen dat engelen een lied van honingbijen zongen