In Memoriam H.H. Ter Balkt

24 maart 2015 Ter Balkt debuteerde als dichter met werk dat geworteld was in de landelijke boerse werkelijkheid van Oost-Nederland, zoals de titel Boerengedichten (1969) al meteen duidelijk maakte. Het landschap dat hij op dichterlijke wijze ontvouwde blijkt een constante in zijn inmiddels omvangrijke oeuvre. Net als de geschiedenis, de geschiedenis van de Lage Landen in het bijzonder. Op deze beide polen bouwde Ter Balkt een wervelend en meeslepend taalbouwwerk waarin rock ‘n roll, oud gereedschap, voedsel en gewassen, historische personen, machines, en niet te vergeten de rook van brandstapels, van de revolutie, de tabak en de industrieën in een overdonderend verband samenkomen.

Van Ter Balkt verscheen vorig jaar de bijna 1800 pagina’s tellende verzamelde gedichten onder de titel Hee ho hoor mij simultaan op de brandtorens. Al zullen we het vanaf nu zonder het concrete geluid van Ter Balkts fraaie basstem moeten doen, zijn werk zal te horen blijven, in alle hoofden van de poëzielezers die de brandtorens niet schuwen, als een robuust en onvergankelijk monument in de Nederlandse poëzie. Read more about Ter Balkt and a selection of his poetry, alongside video and audio recordings, on his Poetry International page.