Poetry International Poetry International
Artikel

DE MOOIE BAKKER

13 maart 2013
n Bevroren stoet kinnen je, las ik ooit aargens,
t beste ien t donker ontdooien.
Bieveurbeeld ien stoettrommel,
of langzoam ien koelkast.

Omdat tiedens t ontdooien, onder ienvloud van licht,
t meelbestanddail stoerder te verteren wordt,
mit noame vitamine D zol din minder goud
deur t lichoam opnomen worden.

Ik kende n bakker dij zukke mooie blaauwe ogen haar
dat t twij hemeltjes leken,
mit ien elk hemeltje n klaaine swaarde zun.
Hai haar geweldeg staarke aarms van t deeg kneden.
Ik mos altied kieken noar dij mooie bakker.

Mor hai kreeg kanker ien zien knij en ging dood.
Mien fantasieën over de bakker hielden abrupt op.
Dood begeer ik nait.

De mooie bakker von traauwens dat verhoal over t ontdooien
grode onzin. Ik wait t nait.
Ik wait nait wat ik geloven mot.
Ale geloof is overgoave.

Ik haar ofgelopen veujoar
nog n periode grode behuifte mie over te geven.
Sponsors
Gemeente Rotterdam
Nederlands Letterenfonds
Stichting Van Beuningen Peterich-fonds
Prins Bernhard cultuurfonds
Lira fonds
Versopolis
J.E. Jurriaanse
Gefinancierd door de Europese Unie
Elise Mathilde Fonds
Stichting Verzameling van Wijngaarden-Boot
Veerhuis
VDM
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère