De luiken der waarneming
Er wordt wel eens gesproken van ‘de dichterlijke blik’. Waar een gewone sterveling een huis ziet, ziet de dichter oneindige kamers vol metaforen, sleutels die zichzelf omdraaien, de ziel van objecten, details die de werkelijkheid onvast maken. Deze veranderlijke, verraderlijke wereld wordt in een mal gegoten en vervolgens weer aan ons gepresenteerd in de vorm van een gedicht.
Deze Archive Tour onthult voor eens en altijd het antwoord op de vraag wat dichters dan zoal waarnemen. Gedichten gericht op het oog, de blik, het zien en het niet-zien: sommige dingen ontglippen aan het zicht en blijven achter in het donker, zoals in 'De zwarte draad', het gedicht van Carlos López Degregori. We bekijken het oog in figuurlijke, maar soms ook in letterlijke zin, zoals in het werk van Chen Kehua, een bijzondere Taiwanese dokter-dichter die in het oogziekenhuis cataracten, vertroebelingen in het oog, verhelpt. In de gedichten nemen we vele kleuren waar: rood, goud, onbewoond blauw. We kijken door gekleurd glas naar de andere kant van een droom, naar stelletjes in de supermarkt, naar de pijl die tussen de boomtoppen scheert en naar de UFO die gisteren aan de rand van het dorp neerstreek. Na jaren vinden we elkaar eindelijk weer terug, met dun geworden haar, en zien we de goede afloop.
Voor de lezers wier ogen niet direct geopend zijn na het lezen van alle gedichten, bevinden zich in deze tour ook ingesproken en videogedichten, waarbij de stem van de dichter het beeld wellicht wat minder troebel weet te maken.
Sponsors
