Poëzievoordracht: Kim Yideum & Athena Farrokhzad

Kim Yideum (Zuid-Korea, 1969) vindt de gebruikelijke weergave van de geschiedenis te schoon en te netjes. Waar zijn de courtisanes gebleven, waarom praat niemand over de vrouwen die voor een ander leven kozen? In haar gedichten zoekt ze juist de duistere kanten van het leven op, de plekken en voorvallen waarover doorgaans geen verhalen naar buiten komen. In donkere steegjes schuren figuren tegen elkaar aan waarbij ze de fysieke realiteit van het contact niet schuwen. Het lichaam ís soms vies, nat en plakkerig en het is juist die imperfecte staat van zijn die Kim Yideum vol aandacht en verwondering beschrijft, zo beeldend dat je er als lezer haast ongemakkelijk van wordt. Sommige gedichten zijn kort, zacht en romantisch, sommigen zijn warrig als monologen van een onbetrouwbare verteller die zichzelf tegenspreekt. Waar haar personages soms hangerig zijn, verlangend naar schandalen en avontuur, zullen lezers en toehoorders van Yideums werk zich zeker niet snel vervelen.

Het werk van dichter, toneelschrijver, vertaler en literaire critica Athena Farrokhzad (Zweden/Iran, 1983) kookt van woede, maar getuigt ook van zorg, waarbij het ene steeds het andere inleidt. In haar ogen zijn verhalen de enige nalatenschap die er werkelijk toe doet. Familie speelt dan ook een belangrijke rol in haar werk, bijvoorbeeld in de bijzondere bundel Een witte suite waarin een gezin de confrontatie met het verleden aangaat in gesprekken over herinneringen, over wrok en over taal. In het gedicht Brief aan een krijger, geschreven aan haar nog ongeboren dochter, onderzoekt Farrokhzad wat het betekent om nieuw leven te creëren, in je te voelen en te beseffen welke levens deze nieuwe mens vooraf zijn gegaan. Woede voelen we vooral ook in de bundel Europe, where have you misplaced love?, een verzameling gedichten die je kunt lezen als een call to action om beter voor elkaar te zorgen. Maar bovenal herinneren ze ons eraan nooit te stoppen met het vertellen van verhalen.

Presentatie: Elfie Tromp