Poëzievoordracht: Gonca Özmen & Aigerim Tazhi

Gonca Özmen (Turkije, 1982) is een van de meest bekende en opmerkelijke Turkse vrouwelijke dichters van haar generatie. Haar gedichten zijn speels, ritmisch en origineel, in een taal die, soms zelfs in dezelfde zin, tradities weerspiegelt en doorbreekt. De liefde is nooit ver weg, ook al zal ze die zelden eenduidig of lyrisch belichten. Veelal vanuit een kritisch feministisch perspectief laat ze verwachtingen en verlangens botsen op al die vergissingen, fantasieën en onwaarheden die nou eenmaal vaak in de liefde spelen. Wat Özmen daarmee vooral laat zien is hoe ingewikkeld en ongrijpbaar verhoudingen tussen mensen kunnen zijn. Al die verwachtingen en veronderstellingen; misverstanden liggen onvermijdelijk op de loer. Ook ingesleten patronen en opvattingen klinken door in haar werk, in het bijzonder die van de mannelijke kijk op vrouwen. Lichamelijkheid, kwetsbaarheid maar ook de normen en waarden waarmee het vrouwelijke lichaam omgeven wordt, spelen een grote rol in Özmen’s werk: “My body is a gun made of sorrow / aimed at you".

Aigerim Tazhi (1981) is een Kazachse dichter wiens poëzie indruk maakt en je zal ontroeren. De overdaad aan beelden die Tazhi oproept maakt van haar poëzie een dwingende oproep om de principes achter haar wereld vol magie te heroverwegen. In haar bundel Paper-thin Skin schetst ze een miraculeuze wereld die toch volkomen waterdicht in elkaar lijkt te zitten. Hoe fictief personages, wezens en landschappen ook zijn, ze zijn van top tot teen fotografisch levensecht, met elk een eigen, vanzelfsprekende logica. Scenes van alledaags huiselijke leven metamorfoseren tot haast onvoorstelbaar surrealisme. Haar poëzie is er daarmee een van wendingen, haar gedichten zijn portalen naar plekken die overal rond ons zouden kunnen zijn. Overal, en toch, steeds net buiten bereik. Tazhi's poëzie is er een van een omkering van rollen, een gedepersonaliseerd verhaal waar het perspectief van de auteur vaak ontbreekt en is ingeruild voor dat van de waarneming. ‘Werk van een verbluffende originaliteit’ (John Butler).

Presentatie: Jasper Henderson