Generational Abundance

Een gesprek tussen dichters wier werk en performance verwijzen naar hun erfgoed. Het feit dat hun werk verhalen belichaamt die ons in generatiecategorieën indelen (bijvoorbeeld als eerste-, tweede- of zelfs derdegeneratiemigranten) zegt iets over het inherente belang ervan. Maar we zijn meer dan alleen maar dragers van het verleden. Wat voegen wij toe aan deze traditie? Met in het achterhoofd de visie die Babs Gons heeft op het schrijven van poëzie als deelnemen aan een eeuwenoude traditie, is de vraag aan de dichters: wat voegen zij eraan toe? En wat is de rol van onze achtergrond hierin?

Gasten: Alfred Schaffer, Samira Negrouche and Kéchi Nne Nomu

Alfred Schaffer 
Alfred Schaffer, een van de meest getalenteerde Nederlandse dichters van zijn generatie, debuteerde in 2000 met de bundel Zijn opkomst in de voorstad. Zijn tweede bundel, Dwaalgasten (2002) werd genomineerd voor de VSB Poëzieprijs. Vervolgens publiceerde hij nog Geen hand voor ogen (2004), De muziek die ons toekomt (2005), Schuim (2006 en Kooi (2008), Mens dier ding (2014) en Postuum. Een lofzang (2016). Voor zijn eerste bundel kreeg hij de Jo Peters-poëzieprijs, en vervolgens ontving hij respectievelijk nog de Hugues C. Pernath-prijs, de Ida Gerhardt-poëzieprijs en de Jan Campertprijs. In 2021 kreeg hij voor zijn bundel Wie was ik, strafregels de Herman de Coninckprijs, en nu werd hij voor zijn oeuvre gelauwerd met de P.C. Hooftprijs voor poëzie. De jury noemt zijn bundels "spitsvondig, dubbelzinnig en van een sprankelende veelstemmigheid. (...) Schaffer durft te experimenteren en 'merkwaardige bundels' te maken."  

Kéchi Nne Nomu 
Kéchi Nne Nomu is een academicus, schrijver, redacteur en dichter. Ze is afkomstig uit Nigeria en woont in New York. Haar poëzie levert een intiem perspectief op grote verhalen rondom migratie en ontheemding, geweld en de dood. Ze legt verbanden tussen lichamelijkheid, het lichaam en seksualiteit en het effect dat de geschiedenis en de vertelling ervan heeft op de hedendaagse Nigeriaanse samenleving. De intimiteit en lichamelijkheid in haar gedichten laten een sterke indruk achter op de lezer.   

Nomu heeft een MFA in poëzie behaald aan New York University, waar ze steun kreeg als Stein/Brodey Fellow. Ze heeft als docent creative writing en poëzie gewerkt aan Long Island University en de Universiteit van Virginia. Daarnaast is ze actief als redacteur en schrijver. Haar poëzie is gepubliceerd in The Yale Review, Narrative Magazine, Boston Review, The Adroit Journal, The Wall Street Journal en elders. Ze was finalist bij zowel de veertiende jaarlijkse poëziewedstrijd van Narrative Magazine als de Gregory Djanikian Scholars in Poetry 2023 van The Adroit Journal en stond op de shortlist van de Aura Estrada Short Story Prize.  

Samira Negrouche  
Samira Negrouche werd in 1980 geboren in Algiers, waar ze nog steeds woont. Ze is dichteres, redactrice en vertaalster - van het Arabisch naar het Frans - die is opgeleid als arts, maar die sinds enkele jaren haar schrijf- en literaire projecten verkiest boven de medische praktijk. Ze heeft vaak samengewerkt met beeldend kunstenaars en muzikanten.  Haar boeken zijn onder andere: A l'ombre de Grenade (2003), Le Jazz des oliviers (2010) en Six arbres de fortune autour de ma baignoire (2017) en Quai 2/1 : Partition à trois axes (2019) dat groeide uit een performance met een violist en een theorbist. Er is een grote verscheidenheid in Samira's werk, van lyrisch tot verhalend, wrange analyses van menselijke interactie naast schilderkunstig, en ekfrastisch, met de verleiding van abstractie. 

Six Arbres de fortune autour de ma baignoire' (Zes geïmproviseerde bomen rond mijn badkuip) is het titelgedicht van een bundel die bestaat uit zeven sequenties, vaak gedichten die reflecteren op of zijdelings verwijzen naar sculpturale en picturale installaties, of muzikale composities, evenals het landschap dat haar verbeelding voortdurend vernieuwt. De reeks is hier afhankelijk van beelden, plaatst ze naast elkaar en ontloopt ze: cartoons, orthodoxe iconen, rotsschilderingen in het Hoggar-gebergte in Algerije, astronomie, een hedendaags stadslandschap - en is een voorbeeld van de verbale legerdemacht waarmee ze haar wereld observeert en aan ons presenteert.