Astrid Lampe

Bio Astrid Lampe

Voordat zij dichter werd, werkte Lampe in het theater en bij de Rietveld Academie. Haar poëzie is dan ook nauw verbonden met de podiumkunsten en de beeldende kunst. Ze verzet zich tegen conventionele opvattingen van poëtische schoonheid en formele consistentie en presenteert haar publiek in plaats daarvan met een levendige en opzwepende ritmes, die schijnbaar willekeurig, maar eigenlijk zorgvuldig ontworpen zijn om een vloedgolf van narratieve wendingen, uitdrukkingen en verschuivingen in klank en ritme teweeg te brengen. Toch kan de ondertoon van de gedichten ook ernstig zijn. Ze is niet bang voor provocatie of het blootleggen van de schaduwzijde van onze fascinaties. Dit kan het publiek soms met een gevoel van onbehagen achterlaten. 

Lampe heeft acht poëtische werken gepubliceerd. Haar debuutbundel Rib (1997) werd genomineerd voor de C. Buddingh’-prijs. Ze was ook genomineerd voor de VSB-Poëzieprijs met haar daaropvolgende bundels De sok weer aan (2000) en De memen van Lara (2002). In 2006 won ze de Ida Gerhardt Poëzieprijs voor haar poëziebundel Spuit je RALkleur, die in 2005 verscheen. Haar werk is vertaald in het Frans, Duits, Spaans en Engels en haar hele poëtische oeuvre wordt in 2024 met de prestigieuze P.C. Hooftprijs bekroond.