Lieke Marsman

“het moeilijke aan ouder worden is niet 
dat je steeds verdrietiger wordt 
maar dat je steeds meer woorden krijgt 
om je verdriet te beschrijven” 
_{uit: Man met hoed} 

Hoofdlezing Lieke Marsman

Tijdens de hoofdlezingen van dichters op het festival krijgt het werk van één dichter de onverdeelde aandacht van het publiek. De dichters hebben van tevoren een festivalselectie opgestuurd die tijdens dit programma in zijn volledigheid wordt voorgedragen. Na afloop van de lezing is er gelegenheid om de dichter vragen over hun werk te stellen waar je altijd al het antwoord op hebt willen weten!

Bio Lieke Marsman

Haar debuutbundel Wat ik mezelf graag voorhoud (2010) was een groot succes. In 2011 won zij er drie literaire prijzen mee, waarvan één de C. Buddingh’-prijs voor beste poëziedebuut. 

Marsman is zeer uitgesproken over de actualiteit en heeft altijd scherpe observaties over wat er gebeurt in de wereld. In haar poëzie worden haar opvattingen gerepresenteerd door duidelijk taalgebruik, humoristische opvattingen over lichtere en zwaardere onderwerpen en scherpe observaties. Haar werk als schrijver is sterk beïnvloed door haar ervaringen met ernstig ziek zijn; de auteur is openhartig over de manier waarop haar ervaringen met kanker haar leven hebben veranderd. In De volgende scan duurt 5 minuten (2018) beschrijft zij dit proces en de politieke context van ziekte. Deze bundel is ook vertaald in het Engels vertaald door Sophie Collins. 

Van 2013 tot en met 2015 was Marsman onderdeel van de redactie van het literaire tijdschrift Tirade. In 2017 verscheen haar debuutroman Het tegenovergestelde van een mens (2017), waarin de schrijver essayistisch proza vervlecht met poëzie.  

Van 2021 tot 2022 was Marsman Dichter des Vaderlands. In haar bundel Ter gelegenheid van poëzie (2023) verzamelde ze haar gedichten uit die tijd.