Gedicht
Alfred Schaffer
SHAKA FINALLY FINDS THE LOVE OF HIS LIFE
in one of his mother’s fashion magazines.Those eyes and that small chin, those cheekbones!
Calls her N, how should he describe her?
Like an evening stroll after a magical film
Like a drive in a dilapidated Beetle
between rocky mountains, he meanders along a glassy stream
and suddenly the sun breaks through
the sunlight breaks through the air, far below
is the valley where he will spend the night.
N! Like an abrupt taste that explodes in your mouth
heavy rain at the height of summer.
As addictive as a football game.
His biographer complains of hackneyed imagery never mind
as long as it works, Shaka thinks.
Who crushes so guilelessly but cannot dance.
Who keeps treading on his partner’s toes.
Has no idea how to offer a drink
how to kiss with your whole mouth.
As a young boy he was often teased about love.
‘Fat Babette is shagging Shaka’
and ‘Shaka = Nerd’ in giant letters
on the side wall of the corner shop.
Bitter, he ran home, hid himself away
in his bedroom and didn’t come out for days.
He concentrates on sharpening the point of his spear
and wonders whether N knows that he exists.
Whether in her dreams he rescues her from the flames
and whether she sprays a little perfume between her breasts
while looking at his photo, leaves the dinner to burn
disguises her imperfections with make-up
while humming ‘They can’t take that away from me’.
About four times a week and
crazy with longing he heads towards
the red-lit backstreets of the village.
He stays there until he hasn’t a cent left.
Long after midnight he’s still roaming the streets.
Living from minute to minute
on his way to more and still more life.
© Translation: 2014, Michele Hutchison
SJAKA VINDT UITEINDELIJK DE LIEFDE VAN ZIJN LEVEN
SJAKA VINDT UITEINDELIJK DE LIEFDE VAN ZIJN LEVEN
in een modetijdschrift van zijn moeder.Die ogen en die kleine kin, die jukbeenderen!
Noemt haar N, hoe moet hij haar omschrijven.
Als een wandeling bij avond na een feeërieke film.
Als een rit in zijn aftandse kever
tussen rotsachtig gebergte, hij slingert langs een rimpelloze beek
en plotseling breekt de zon door
breekt het zonlicht door de ruimte, diep beneden
ligt het dal waar hij zal blijven slapen.
N! Als een abrupte smaak die losbarst in je mond
een stortbui in het hartje van de zomer.
Verslavend als een voetbalspelletje.
Sleetse beeldspraak klaagt zijn biograaf maar ach
zolang het werkt, denkt Sjaka.
Die zo argeloos vermorzelt maar niet dansen kan.
Die steeds weer op de tenen van zijn partner trapt.
Heeft geen idee hoe hij een drankje aan moet bieden
hoe je met je hele mond moet zoenen.
Als kleine jongen werd hij met de liefde vaak gepest.
‘Dikke Babette gaat met Sjaka naar bed’
en ‘Sjaka = Nerd’ stond met koeienletters
op de zijmuur van de buurtwinkel geschreven.
Giftig rende hij naar huis, verborg zich
op zijn kamertje en kwam er dagenlang niet uit.
Geconcentreerd slijpt hij de punt bij van zijn speer
en vraagt zich af of N van zijn bestaan afweet.
Of hij haar in haar dromen uit de vlammen redt
en of zij starend naar zijn foto wat parfum
tussen haar borsten spuit, het eten aan laat branden
met make-up haar oneffenheden wegpoetst
terwijl ze ‘They can’t take that away from me’ neuriet.
Radeloos van ongeleid verlangen
begeeft hij zich zo’n vier keer in de week
richting de roodverlichte achterstraten van het dorp.
Dan blijft hij weg tot hij geen cent meer heeft.
Ver na middernacht zwalkt hij nog over straat.
In een leven van minuut tot minuut
op weg naar meer en steeds meer leven.
© 2014, Alfred Schaffer
From: Mens Dier Ding
Publisher: De Bezige Bij, Amsterdam
From: Mens Dier Ding
Publisher: De Bezige Bij, Amsterdam
Gedichten
Gedichten van Alfred Schaffer
Close
SJAKA VINDT UITEINDELIJK DE LIEFDE VAN ZIJN LEVEN
in een modetijdschrift van zijn moeder.Die ogen en die kleine kin, die jukbeenderen!
Noemt haar N, hoe moet hij haar omschrijven.
Als een wandeling bij avond na een feeërieke film.
Als een rit in zijn aftandse kever
tussen rotsachtig gebergte, hij slingert langs een rimpelloze beek
en plotseling breekt de zon door
breekt het zonlicht door de ruimte, diep beneden
ligt het dal waar hij zal blijven slapen.
N! Als een abrupte smaak die losbarst in je mond
een stortbui in het hartje van de zomer.
Verslavend als een voetbalspelletje.
Sleetse beeldspraak klaagt zijn biograaf maar ach
zolang het werkt, denkt Sjaka.
Die zo argeloos vermorzelt maar niet dansen kan.
Die steeds weer op de tenen van zijn partner trapt.
Heeft geen idee hoe hij een drankje aan moet bieden
hoe je met je hele mond moet zoenen.
Als kleine jongen werd hij met de liefde vaak gepest.
‘Dikke Babette gaat met Sjaka naar bed’
en ‘Sjaka = Nerd’ stond met koeienletters
op de zijmuur van de buurtwinkel geschreven.
Giftig rende hij naar huis, verborg zich
op zijn kamertje en kwam er dagenlang niet uit.
Geconcentreerd slijpt hij de punt bij van zijn speer
en vraagt zich af of N van zijn bestaan afweet.
Of hij haar in haar dromen uit de vlammen redt
en of zij starend naar zijn foto wat parfum
tussen haar borsten spuit, het eten aan laat branden
met make-up haar oneffenheden wegpoetst
terwijl ze ‘They can’t take that away from me’ neuriet.
Radeloos van ongeleid verlangen
begeeft hij zich zo’n vier keer in de week
richting de roodverlichte achterstraten van het dorp.
Dan blijft hij weg tot hij geen cent meer heeft.
Ver na middernacht zwalkt hij nog over straat.
In een leven van minuut tot minuut
op weg naar meer en steeds meer leven.
© 2014, Alfred Schaffer
From: Mens Dier Ding
Publisher: 2014, De Bezige Bij, Amsterdam
From: Mens Dier Ding
Publisher: 2014, De Bezige Bij, Amsterdam
SHAKA FINALLY FINDS THE LOVE OF HIS LIFE
in one of his mother’s fashion magazines.Those eyes and that small chin, those cheekbones!
Calls her N, how should he describe her?
Like an evening stroll after a magical film
Like a drive in a dilapidated Beetle
between rocky mountains, he meanders along a glassy stream
and suddenly the sun breaks through
the sunlight breaks through the air, far below
is the valley where he will spend the night.
N! Like an abrupt taste that explodes in your mouth
heavy rain at the height of summer.
As addictive as a football game.
His biographer complains of hackneyed imagery never mind
as long as it works, Shaka thinks.
Who crushes so guilelessly but cannot dance.
Who keeps treading on his partner’s toes.
Has no idea how to offer a drink
how to kiss with your whole mouth.
As a young boy he was often teased about love.
‘Fat Babette is shagging Shaka’
and ‘Shaka = Nerd’ in giant letters
on the side wall of the corner shop.
Bitter, he ran home, hid himself away
in his bedroom and didn’t come out for days.
He concentrates on sharpening the point of his spear
and wonders whether N knows that he exists.
Whether in her dreams he rescues her from the flames
and whether she sprays a little perfume between her breasts
while looking at his photo, leaves the dinner to burn
disguises her imperfections with make-up
while humming ‘They can’t take that away from me’.
About four times a week and
crazy with longing he heads towards
the red-lit backstreets of the village.
He stays there until he hasn’t a cent left.
Long after midnight he’s still roaming the streets.
Living from minute to minute
on his way to more and still more life.
© 2014, Michele Hutchison
Sponsors
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère